De gevierde regisseur Hirokazu Kore-Eda koos in La Verité, zijn eerste film buiten Japan, voor een verhaal over de grote Franse filmster Fabienne (Catherine Deneuve) en de moeizame relatie met haar dochter Lumir (Juliette Binoche). Lumir is scenarioschrijfster en woont met man en dochter in New York. Voor het verschijnen van de memoires van haar moeder keert ze terug naar Parijs. In haar herinneringen omschrijft Fabienne zichzelf als een zorgzame moeder, maar Lumir herinnert zich vooral een hardwerkende en harde vrouw, die nauwelijks naar haar omkeek. Fabienne heeft nauwelijks wroeging of spijt. “Jij kunt me misschien niet vergeven. Maar mijn publiek kan dat wel.”
Fictie en werkelijkheid
Kore-Eda speelt ingenieus met fictie en werkelijkheid in La Verité. Deneuve is natuurlijk in werkelijkheid net zo’n filmlegende als ze in de film speelt. Fabienne rookt voortdurend dezelfde dunne witte sigaretten als de actrice. Evenals haar personage in de film deinst Deneuve er niet voor terug ongezouten haar mening te geven. Maar Deneuve is Fabienne natuurlijk toch niet. Kore-Eda weet daarnaast subtiel twijfel te laten ontstaan aan de betrouwbaarheid van Lumirs herinneringen. Zij is niet voor niets scenarist. Ze heeft misschien ook haar eigen verhaal van het verleden gemaakt, net zoals haar beroemde moeder (“Ik ben een actrice. Met de naakte waarheid kan ik niks.”)
Met Juliette Binoche, Catherine Deneuve, Ethan Hawke