Muziekrecensie door René Seghers
Hedendaagse synthesizer-pop met een edge van de seventies en het geluid van 2018. Van Brian Eno tot Orchestral Manouvres in the Dark vallen invloeden te herkennen. Nu is goed gepikt beter dan slecht bedacht en dit is echt een aanstekelijk album, met schaamteloos pretentieuze teksten op prachtige, wereldvreemde klanktapijten. Inclusief Andesfluit! Bezwerende zang! Het véél te heilige vlammetje druipt van Terry Oldfield af. Toch wordt het nergens irritant; integendeel, ik kan er wel om glimlachen en ben er eens mee opgestaan. Kopje koffie in bed. Croissantje. De krant. Hatsekidee!
Label: Global spirit